Δρ. Δημητρη Παπέϋ - ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ


ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Δρ. Δημητρη Παπέϋ (Δ.Γ.Παπαχατζή)



Α΄ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ

Το φθαρτό ανθρώπινο σώμα, δημιουργείται στην μήτρα της μητέρας, και στην συνέχεια, διαγράφει τον κύκλο ζωής του, ανάλογα με ακτίνα, που Ο Θεός έχει οριοθετήσει. Αφού κλείσει ο κύκλος – μικρός ή μεγάλος-  απαράβατα επιστέφει στην μήτρα της γης, εκεί όπου διασπάται, διαλύεται και αποσυντίθεται.

Η ακολουθία αυτή, είναι αλυσιδωτή και διαχρονική, από καταβολής κόσμου έως της συντέλειας του κόσμου αυτού. Από την ακολουθία αυτή, δεν ξέφυγε ποτέ κανείς, ούτε θα ξεφύγει ποτέ , δίκαιος ή άδικος, πλούσιος ή φτωχός, υπερόπτης ή ταπεινός, άρχοντας ή δούλος,  σοφός ή αμαθής, λογικός ή ανόητος.

Την γέννηση πιστοποιεί το έντονο κλάμα του νηπίου και τον θάνατο πιστοποιεί το βουβό κλάμα των στενών συγγενών και των φίλων.
Η ζωή αρχίζει και τελειώνει με κλάμα.

Τα υλικά αγαθά, οι περιουσίες, τα σπίτια, τα χρήματα, τα ακριβά ρούχα, η γνώση, η γλυκιά ζωή, το ανθρώπινο κάλος και όλα εκείνα που κρατούν αιχμάλωτο τον άνθρωπο για όλη την ζωή του, κατά την στιγμή του θανάτου πιστοποιούν την ανύπαρκτη αξία τους. Πιστοποιούν πως όλα είναι ένα μεγάλο μηδενικό, ένα τίποτα, μια σκιά που διαλύεται που σβήνει και χάνεται στο χάος.

Η φυσική παράμετρος που μας συνδέει μ’ αυτόν τον κόσμο, είναι το περίβλημα της ύπαρξης μας, είναι  η υλική και φθαρτή μας σάρκα. Αν μοναχά γι’ αυτήν ζούμε και μόνο γι’ αυτήν καθημερινά πασχίζουμε, βιώνουμε την ανυπαρξία μας.

Αν δεν θέλουμε να ενστερνιστούμε αυτό, θα πρέπει ν’ αλλάξουμε σκεπτικό, ν’ αναζητήσουμε και  ν’ ανακαλύψουμε τον τελικό μας προορισμό, που θα είναι αποφλοιωμένος, από το σαρκικό μας περίβλημα.

Απελευθερώνοντας  την ύπαρξη μας από τις μέριμνες της υλικής μας υπόστασης, θα ανακαλύψουμε την απέραντη διάσταση, της αιώνιας ψυχής, εκείνης που δεν διαλύεται και δεν αποσυντίθεται παράλληλα με το φθαρτό μας το σώμα, αλλά παραμένει αθάνατη, επιστρέφοντας στον Θεό που την δημιούργησε.

Όπως το φθαρτό μας σώμα, θέλει την κατάλληλη τροφή, για να αναπτυχθεί και να συντηρηθεί, έτσι και η ψυχή μας, για να αναπτυχθεί και να συντηρηθεί, θέλει και αυτή, την κατάλληλη τροφή της που είναι η αγάπη.

Η απέραντη αγάπη προς τον Θείο Δημιουργό της, Τον Θεό μας και η απέραντη αγάπη προς τον πλησίον μας, τον εχθρό και τον φίλο μας, τον γνωστό και τον άγνωστο, εκείνον που μας αδίκησε, εκείνον που μας πρόδωσε, που μας έβλαψε, που μας ζημίωσε και πάνω από όλα την αγάπη προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο μας.

Με εισιτήριο την αγάπη μέσα μας, η ψυχή μας μετά τον διαχωρισμό της από το φθαρτό μας σώμα, θα απολαμβάνει για πάντα, την χαρά και ευτυχία της αιωνιότητας, σε τόπο που δεν υπάρχει πόνος, λύπη και στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.



Β΄  Η ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Το πρώτο στάδιο αυτής της διαδικασίας ονομάζεται κλινικός θάνατος. Διαρκεί από τέσσερα έως έξι λεπτά και ξεκινά όταν διακόπτεται η αναπνοή και η καρδιά σταματά να διοχετεύει αίμα. Στο διάστημα αυτό, μπορεί να υπάρχει αρκετό οξυγόνο ώστε να αποφευχθούν μόνιμες εγκεφαλικές βλάβες. Τα νεφρά και τα μάτια, παραμένουν επίσης ζωντανά κατά τον κλινικό θάνατο.

Το δεύτερο στάδιο ονομάζεται βιολογικός θάνατος. Τα κύτταρα αρχίζουν να καταστρέφονται και τα όργανα σταματούν να λειτουργούν. Μερικές φορές οι γιατροί αναστέλλουν το βιολογικό θάνατο δημιουργώντας συνθήκες τεχνητής υποθερμίας. Στην τεχνητή υποθερμία, το σώμα τίθεται σε θερμοκρασία χαμηλότερη από τη φυσιολογική. Με τη βοήθεια αυτής της τεχνικής, οι γιατροί εμποδίζουν την εκφύλιση των κυττάρων και μπορούν να επαναφέρουν ασθενείς που έχουν υποστεί ανακοπή καρδιάς.

Η επιθανάτια εμπειρία εκδηλώνεται  όταν το άτομο είναι κλινικά νεκρό, βρίσκεται κοντά στο βιολογικό θάνατο ή αναμένεται σύντομα να χάσει τη ζωή του.


Β1   Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ 
ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΜΙΣΗΣ

ΤΟΥ ΦΘΑΡΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

1.- Τα ανθρώπινα κύτταρα ανοίγουν διάπλατα

2.- Αμέσως, το αίμα γίνεται πιο όξινο, καθώς συσσωρεύεται σ’ αυτό διοξείδιο του άνθρακα και προκαλεί τα κύτταρα να «ανοίξουν» διάπλατα, αδειάζοντας στην ουσία τους ιστούς από τα ένζυμα, τα οποία αρχίζουν να αφομοιώνουν τους ιστούς εκ των έσω.

3.- Η διαδικασία της αποσύνθεσης ξεκινάει λίγα λεπτά μετά τον σαρκικό θάνατο.

4.- Όταν η καρδιά πάψει να χτυπά, επέρχεται η λεγόμενη «ψύχρα του θανάτου», η θερμοκρασία του σώματος πέφτει περίπου 1,5 βαθμούς Κελσίου την ώρα μέχρι να φτάσει σε θερμοκρασία δωματίου. Για παράδειγμα αν η θερμοκρασία του δωματίου που βρίσκεται το νεκρό σώμα είναι 22 βαθμοί Κελσίου, το νεκρό σώμα σε 2 ώρες, από 37 βαθμούς Κελσίου που είχε κατά την στιγμή του θανάτου, θα πέσει στους 34, σε 4 ώρες, στους 31, σε 6 ώρες, στους 28, σε 8 ώρες στους 25, σε 10 ώρες μετά τον θάνατο, θα έχει θερμοκρασία 22 βαθμών Κελσίου- θερμοκρασία δωματίου -.

5.- Το επάνω μέρος του νεκρού σώματος παίρνει το χρώμα «εκρού».

6.- Το κάτω μέρος του νεκρού σώματος - επειδή τα πιο βαριά ερυθρά αιμοσφαίρια κινούνται στα μέρη του σώματος, που είναι πιο κοντά στο έδαφος- γεμίζει με μοβ κηλίδες.

7.- Μετά το θάνατο, στις μεμβράνες των κυττάρων των μυών οι αντλίες, που ρυθμίζουν το ασβέστιο,  σταματούν να εργάζονται με αποτέλεσμα, το ασβέστιο να πλημμυρίζει τα κύτταρα συστέλλοντας τους μύες, δημιουργώντας νεκρική ακαμψία, κατά την οποία ένα νεκρό σώμα γίνεται σκληρό και δυσκίνητο.

8.- Η ακαμψία αρχίζει τρεις έως τέσσερις ώρες περίπου μετά το θάνατο, κορυφώνεται στις 12 ώρες και εξαλείφεται μετά από 48 ώρες.

9.- Μετά την νεκρική ακαμψία επακολουθεί η σήψη. Τα ένζυμα που υπάρχουν στο πάγκρεας, θα το αναγκάσουν να αρχίσει να αφομοιώνεται.

10.- Το σώμα θ’ αρχίζει να πρασινίζει ξεκινώντας από την κοιλιά  αυτό θα συμβεί εξ αιτίας 100 περίπου τρισεκατομμυρίων βακτηρίων που ενυπάρχουν στα ανθρώπινα εντόσθια και σ’ αυτή την φάση επιτιθέμενα, θα προσβάλουν ομαδικά στα ένζυμα. 

11.- Το σώμα θ’ αρχίζει να αναδύει μια απαίσια οσμή εξ αιτίας, του ότι τα βακτήρια, διασπώντας το ανθρώπινο σώμα, προκαλούν χημικές ενώσεις, απελευθερώνοντας την  πουτρεσκίνη και την καδαβερίνη, που ευθύνονται για την δυσοσμία του νεκρού σώματος.

12.- Μετά την σήψη  ακολουθεί μια αρκετά γρήγορη διαδικασία, αυτή της παρακμής, που μετατρέπει το σώμα σε σκελετό.

13.- Εάν ο τόπος ταφής είναι αρκετά υγρός ή παγωμένος τότε πάνω στο πτώμα μπορεί να αναπτυχθεί κηρώδες λιπαρό υλικό ( αδιπόκηρος ή πτωματόκηρος)  που προκύπτει από την αλλοίωση των λιπιδίων κατά την αποσύνθεση και λειτουργεί ως φυσικό συντηρητικό για τα εσωτερικά όργανα. 



ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ

Αδιπόκηρος ή Πτωματόκηρος είναι μια κηρώδης ουσία που προκύπτει από την αλλοίωση των λεπιδίων κατά την αποσύνθεση των πτωμάτων.

Πουτρεσκίνη (χημ.) άκυκλη αζωτούχα οργανική ένωση, διαμίνη, γνωστή και ως 1,4-διαμινοβουτάνιο ή τετραμεθυλενοδιαμίδη.
Η βουτανοδιαμίνη, είναι μια οργανική χημική ένωση ΝΗ2 ( CΗ2) 4ΝΗ2  που σχηματίζεται κατά τη σήψη των πτωμάτων γι' αυτό και κατατάσσεται στις πτωμαΐνες.
Η αγγλική της ονομασία είναι putrescine που παράγεται από την λατινική λέξη putresco που σημαίνει σαπίζω και την κατάληξη της χημικής ορολογίας –ine.

Καδαβερίνη  (χημ.) είναι παρόμοια με τη putrescine και είναι επίσης γνωστή, με την ονομασία 1,5-πεντανοδιαμίνη & πενταμεθυλενοδιαμίνη. Είναι μια τοξική διαμίνη με τον τύπο NH2 (CH2) 5NH2Η.
Η ονομασία της cadaverine παράγεται από την λατινική λέξη cadaver που σημαίνει πτώμα και την κατάληξη της χημικής ορολογίας –ine. είναι παρόμοια με τη putrescine




 

Β2  ΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ 
ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ
 ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΤΑ ΝΥΧΙΑ & ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ.
Τα νύχια και οι τρίχες εξακολουθούν να μεγαλώνουν πολλές ημέρες μετά τον θάνατο. Όχι επειδή το νεκρό σώμα εξακολουθεί να παράγει μαλλιά και νύχια αλλά επειδή το δέρμα χάνει την υγρασία αφυδατώνεται και συρρικνώνεται αφήνοντας τα νύχια και τα μαλλιά να φαίνονται πως μεγαλώνουν.

Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΛΕΠΤΑ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΛΙΝΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ
Αφού η καρδιά σταματήσει για ένα λεπτό, σταματάει και η αναπνοή και ο άνθρωπος θεωρείται κλινικά νεκρός. Από το σημείο αυτό και για σε τρία έως επτά λεπτά μετά ο εγκέφαλός παραμένει  ζωντανός επειδή τα εγκεφαλικά κύτταρα, εξακολουθούν ν’ απομυζούν οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά διατηρώντας τον εν ζωή, αλλά παράλληλα και καταστρέφοντάς τον ανεπανόρθωτα.

ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΑ
ΓΙΑ ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
Τα κύτταρα του δέρματος, που ζουν σε περιφερειακές θέσεις του σώματος και παραμένουν ζωντανά μέσω της όσμωσης, δεν εξαρτώνται άμεσα από την καρδιά και μέσω αυτής από την αιμάτωση του σώματος μπορούν να παραμείνουν ζωντανά για μέρες μετά τον θάνατο.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΥΣΣΟΡΕΥΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ
Όταν η  αντλία του αίματος που είναι η καρδιά σταματήσει, λόγω αδράνειας, το αίμα συσσωρεύεται στο χαμηλότερο επίπεδο σε σχέση μην θέση του σώματος.

ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΤΟ ΣΩΜΑ ΟΥΡΕΙ
Αμέσως μετά το θάνατο, το τμήμα του εγκεφάλου που κρατά το σφιγκτήρα του ουροποιητικού κλειστό αναστέλλεται, οι μύες χαλαρώνουν, προκαλώντας την ούρηση μετά το θάνατο.

ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΚΒΑΛΕΙ ΚΟΠΡΑΝΑ (ΧΕΖΕΤΑΙ)
Ο θάνατος χαλαρώνει στο νεκρό σώμα ορισμένους μυς και παραγάγει αέρια με αποτέλεσμα ακόμα και ώρες μετά το θάνατο το νεκρό σώμα εκβάλει περιττώματα (χέζεται).

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΤΟ ΣΩΜΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΕΨΗΣ
Αυτή οφείλεται σε  μια αέναη λειτουργία που πρωταγωνιστούν τα παρασιτικά βακτήρια που ενυπάρχουν στο εσωτερικό του εντέρου και είναι εξαιρετικά βοηθητικά για την πέψη, που εξακολουθούν τα ζουν και μετά τον θάνατο στο σώμα, τρώγοντας τα υπολείμματα που υπάρχουν εντός των εντέρων και στην συνέχεια καταστρέφοντας και αυτά τα ίδια τα έντερα. 

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΑΚΑΜΨΙΑ ΚΑΙ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΩΣΗ
Μετά το θάνατο η χαλάρωση των μυών, δεν διαρκεί για πάντα. Ορισμένοι τύποι μυϊκών κυττάρων ενεργοποιούνται από ιόντα ασβεστίου. Μετά αυτήν την ενεργοποίηση, τα κύτταρα καταναλώνουν ενέργεια, εξωθώντας τα ιόντα ασβεστίου προς τα έξω. Στη συνέχεια οι μεμβράνες γίνονται διαπερατές στο ασβέστιο και τα κύτταρα δεν καταναλώνουν τόση ενέργεια ώστε  να ωθήσουν τα ιόντα έξω, έτσι μύες συστέλλονται. Αυτό οδηγεί σε ακαμψία του σώματος και κάποιες φορές και το πέος να εκσπερματώσει.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΣΥΣΠΑΣΕΙΣ ΜΥΙΚΕΣ & ΣΠΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ
Κάποιες φορές, στο νεκρό σώμα παρατηρούνται, μυϊκές συσπάσεις,  σπασμοί αλλά και παλινδρομικές κινήσεις του θώρακα, δίνοντας την εντύπωση ότι ενυπάρχει ζωή στο νεκρό σώμα. Η αντανακλαστική αυτή δράση δεν οφείλεται στον εγκέφαλο, οφείλεται σε μηνύματα που ανταλλάσσονται μεταξύ των νεύρων και του νωτιαίου μυελού. 

ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ, ΣΤΕΝΑΓΜΟΙ & ΘΟΡΥΒΟΙ
ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
Κάποιες φορές από τα νεκρά σώματα ακούγονται, στεναγμοί, θόρυβοι ή και υποτυπώδεις εκρήξεις  που αφελώς τους δίνονται μεταφυσική διάσταση. Στην πραγματικότητα όταν τα βακτήρια αρχίσουν να δουλεύουν και το ποσοστό του αερίου αυξάνεται, δημιουργείται τυμπανισμός. Αυτός ο τυμπανισμός σε συνάρτηση με την σκλήρυνση των μυών λόγω ακαμψίας δημιουργεί αυτούς τους μυστηριώδεις φυσικούς ήχους που στ’ αυτιά των παραβρισκόμενων δημιουργούν μακάβρια ακούσματα. 

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΒΡΕΦΟΥΣ
ΑΠΟ ΝΕΚΡΗ ΜΗΤΕΡΑ
Σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις, νεκρής γυναίκας εγκύου, τα αέρια που σχηματίζονται μέσα στο νεκρό της σώμα σε συνδυασμό με την μαλακτική σύσταση του εμβρύου, προωθούν το έμβρυο να εξέλθει από την μήτρα της νεκρής μητέρας και να γεννηθεί.


Β3 Η ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΣΕΙΡΑ

ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

1.- Η καρδιά παύει να χτυπάει,

2.- Τα κύτταρα και οι ιστοί του σώματός, σταματούν να λαμβάνουν οξυγόνο.

3.- Τα κύτταρα του εγκεφάλου πεθαίνουν μέσα σε τρία έως επτά λεπτά.

4.- Τα κύτταρα των οστών, κατ’ εξαίρεση, επιβιώνουν για αρκετές ημέρες μετά τον θάνατο.

5.- Τα τριχοειδή αγγεία σπάζουν και το αίμα, που αρχίζει να εκρέει από αυτά, συγκεντρώνεται σε χαμηλότερα τμήματα του σώματος, δημιουργώντας μια αχνή εμφάνιση σε κάποια μέρη του σώματος και σε κάποια άλλα, κάποιες μελανιές.

6.- Τρεις ώρες περίπου μετά το θάνατο, επέρχεται ακαμψία των

7.- 12 ώρες περίπου μετά το θάνατο, το νεκρό σώμα γίνεται δροσερό.

8.- Το νεκρό σώμα σε 24 ώρες περίπου ανάλογα με τις θερμοκρασίες του περιβάλλοντος αφ’ ενός και του σωματικού λίπους αφ’ ετέρου,  σταδιακά θα χάσει όλη την εσωτερική του θερμοκρασία,  με μια διαδικασία που ονομάζεται «αλγόριθμος του θανάτου».

9.- Μετά από 36 περίπου ώρες από την ώρα του θανάτου,  ο μυϊκός ιστός θ’ αρχίζει να χάνει την ακαμψία του.

10.- Μετά από 72 περίπου ώρες από τον θάνατο, θα υποχωρήσει τελείως η ακαμψία του σώματος..

11.- Τα βακτήρια μέσα στο σώμα, καθώς τα κύτταρα πεθαίνουν, αρχίζουν να τα σπάζουν.

12.- Τα ένζυμα που βρίσκονται στο πάγκρεας αναγκάζουν το όργανο να αφομοιώσει τον εαυτό του.

13.- Το σώμα παίρνει μια φρικτή εμφάνιση και μυρωδιά.

14.- Ο αποσυνθετικός ιστός εκπέμπει μια πράσινη ουσία, καθώς και αέρια όπως το μεθάνιο και το υδρόθειο.

15.- Οι πνεύμονες αποβάλλουν βρωμερά υγρά μέσω του στόματος και της μύτης.

16.- Ένα νεκρό ανθρώπινο σώμα προσελκύει έντομα, ζώα και ζωύφια.

17.- Μια μύγα εντοπίζοντας νεκρό σώμα τρέφεται απ’ αυτό και στην συνέχεια εναποθέτει πάνω σ’ αυτό μέχρι και 300 αυγά που εκκολάπτονται μέσα σε μια μέρα, Αυτά εξακολουθούν να πολλαπλασιάζονται με την ίδια συχνότητα.

18.- Από το εσωτερικό του νεκρού σώματος εκτοξεύονται μαγκότες –σκουλήκια- που με την σειρά τους χρησιμοποιούν γάντζους για ν’ απορροφούν τα υγρά που εκτοξεύονται από το πτώμα. Τρώγοντας το πτώμα πολλαπλασιάζονται εισερχόμενα σε δεύτερο στάδιο ζωής των προνυμφών τους, καθώς τρώνε αυτό.

19.- Ενώ η προνύμφη στο πρώτο της στάδιο έχει μέγεθος περίπου 2 από τη στιγμή που περνάει από το τρίτο στάδιο γίνεται σε μέγεθος 20 χιλιοστά δηλαδή δεκαπλάσια του αρχικού της μήκους. Αυτές μπορούν να καταναλώσουν έως και 60% ενός ανθρώπινου σώματος σε λιγότερο από μία εβδομάδα.

20.- Η αποσύνθεση ενός νεκρού σώματος επηρεάζεται από το περιβάλλον στο οποίο αυτό τοποθετείται. Τα νεκρά σώματα τα σώματα στο νερό αποσυντίθενται δυο φορές πιο γρήγορα από αυτά που έχουν απομείνει στην ξηρά.

21.- Η αποσύνθεση είναι πιο αργή σε υπόγειους χώρους, θήκες από πηλό ή άλλες στερεές ουσίες που εμποδίζουν τον αέρα να φτάσει στο νεκρό σώμα, αφού τα περισσότερα βακτήρια χρειάζονται οξυγόνο για να επιβιώσουν.

¨Όλα τα πιο πάνω θα πρέπει να μας προβληματίσουν ως προς την αξία που δίνει ο άνθρωπος, στο πρόσκαιρο σωματικό κάλος και την ωραιότητα της υλικής του σάρκας, παραμελώντας την ωραιότητας της ψυχής του.

 «Ἐξέλθωμεν καί ἴδωμεν ἐν τοῖς τάφοις, ὅτι γυμνά ὀστέα ὁ ἄνθρωπος, σκωλήκων βρῶμα καὶ δυσωδία καὶ γνῶμεν τίς ὁ πλοῦτος, τὸ κάλλος, ἡ ἱσχὺς καὶ ἡ εὐπρέπεια.»  
( Από την νεκρώσιμη ακολουθία της Εκκλησίας μας.)


Γ΄   Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ

ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

1.- Στο διάστημα των δύο πρώτων ημερών,μετά από τον θάνατο, επιτρέπεται στην ψυχή να περιπλανηθεί στον κόσμο, οπουδήποτε εκείνη επιθυμεί, με τη συντροφιά των αγγέλων που τη συνοδεύουν.

2.- Τρίτη ημέρα και την ενάτη μετακινείται σε άλλες σφαίρες
Μέχρι και την ένατη ημέρα μετά τον θάνατο παρουσιάζονται στην ψυχή τα θαυμάσια του Παραδείσου, μη γνωρίζοντας ακόμα που θα παραμείνει.

3.- Από την δεκάτη ημέρα και μέχρι την τεσσαρακοστή- σύμφωνα με τη γήινη μέτρηση του χρόνου-  επισκέπτεται τις ουράνιες κατοικίες και τις αβύσσους της κολάσεως και μόνον την τεσσαρακοστή ημέρα καθορίζεται η θέση στην οποία θα βρίσκεται μέχρι την ανάσταση των νεκρών.

4.- Μετά τις σαράντα ημέρες, οι ψυχές περνούν ανάλογα με την καθαρότητα τους, σε μια μεταβατική κατάσταση αγαλλίασης και μακαριότητας, ή σε μια μεταβατική κατάσταση τρόμου ή μαρτυρίων μέχρι την Τελική κρίση.

5.- Οι ολόθερμες προσευχές και οι παρακλήσεις των ζώντων, συγγενών, φίλων και ιερωμένων, για εκείνους που έχουν φύγει από αυτή, την επίγεια ζωή, βοηθούν τις κολασμένες ψυχές να ξεφύγουν από τον τρόμο και τα μαρτύρια, χωρίς όμως και να τους διασφαλίζουν την μακαριότητα του Παραδείσου.


« Ὡς ἄνθος μαραίνεται, καὶ ὡς ὄναρ παρέρχεται, καὶ διαλύεται πᾶς ἄνθρωπος· πάλιν δὲ ἠχούσης τῆς σάλπιγγος, νεκροί, ὡς ἐν συσσεισμῷ, πάντες ἀναστήσονται πρὸς τὴν σὴν ὑπάντησιν, Χριστὲ ὁ Θεός· τότε, Δέσποτα, ὃν μετέστησας ἐξ ἡμῶν, ἐν ταῖς τῶν Ἁγίων σου κατάταξον σκηναῖς, τὸ πνεῦμα τοῦ σοῦ δούλου, Χριστέ.»



Για μεγαλύτερη ενημέρωσή σας επί της απόψεως της εκκλησίας για τον θάνατο παρακολουθείστε τα πιο κάτω βίντεο:

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ - ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΓΕΡΩΝ ΠΑΙΣΙΟΣ-Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΖΩΗ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΥΠΟΠΤΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΥ Δρ. Δημήτρη Παπέϋ